Утлы еллар үтте,

 Җиңү килде.

Күпләр әйләнеп безгә кайтмады.

 Исән-саулар Берлингача җитеп,

 Туган авылларына атлады.

Җиңү көне, күктән күзем алмыйм,

Күгәрченнәр уйный очынып,

Зәңгәр күктә ап-ак канатлары

Көмеш кебек китә чагылып.

 2. Җиңү көне җиңел бирелмәде,

Җыр җырланмый шөһрәт-дан өчен.

 Йөрәк җылый һәрбер солдат өчен,

 Егермеләп миллион җан өчен.

 Яңгыра җыр, тыйнак илем өчен,

Рәхмәт, Ватан, җиңдең, талпындың.

Яңгыра, җыр, горурлыгы булып халкымның.