Җәй - искиткеч ел фасылы! Җәй ул - җылылык, яшеллек, кояш, су!

Җәй ул -ял вакыты!

Табигать бу чорда карап туймаслык матур. Җәйге чорда булган төсләр байлыгына, бар дөньяның яшеллегенә исең китәрлек. Җәйге пейзажның матурлыгын сүзләр белән тасвирлап бетерерлек түгел, иң уңае аңа карап соклану. Дөньядагы бер тел дә табигатьнең бу чордагы матурлыгын, байлыгын сурәтләп күрсә-тә алмас мөгаен.

Әйе, җәй матур! Безнең бакчабызның да “чәчәк аткан” вакыты : бакча мәйданчыкларында аллы –гөлле чәчкәләр матурлыкелары белән сокландырып, хуш ис таратып утыралар, гөлдән гөлгә кунып күбәләкләр оча, яшелчә бакчабызда гөрләп уңыш үсә, агачларда чут-чут итеп кошлар сайрый.

Шушы гөлләр бакчасында без үсәбез гөрләшеп!