Бәйрәм тантанасы барабан тавышы астында башланып китте. Укучылар беренче пионер   отрядлары, сборлары турында сөйләделәр.  Тарихтан ишетеп белүебезчә, 1922 елда Татарстанда ачлык була. Бу елларда иң зур проблемаларынң берсе булып ятим, караучысыз балаларның артуы тора. Шунлыктан, Татарстанда 1923 елның июнендә комсомоллар Иосиф Малкин һәм Шәһид Шаммазов балалар китапханәсендә беренче  пионер  отрядларын оештыралар. Беренче отрядта 5 звено, анда 49  пионер  була. Бу вакытта галстук дигән сүз бөтенләй кулланылмый, кибетләрдә дә галстуклар булмый.

 Соңыннан сүзне кунакларга бирдек. Алар укучыларны ,укытучыларны бәйрәм белән котладылар. Укучыларның узган буын пионер оешмасын искә алулары белән бик сөенделәр. ”Кайчандыр без дә пионерлар идек бит”-диделәр алар.

  Бәйрәмебезнең икенче өлешендә икенче сыйныф укучыларын эзтабарга, дүртенче сыйныф укучыларны варислар оешмасына кабул иттек. Алар шигырьләр, эзтабарланың, варисларның кагыйдәләрен сөйләделәр. Соңыннан “Салют сиңа, Муса Җәлил” җырын башкардылар.

  Өченче өлеше спорт мәйданчыгында төрле ярышлар уздыру иде.  Һава шартлары эссе булуга карамастан укучылар ярышларда бик теләп катнаштылар. Соңыннан агач күләгәсендә табын корып, ял итеп алдык.

  Пионерлар  дус, тату, шәфкатьле, белемле, җитез, өлгер булганнар. Безгә дә алардагы сыйфатларны булдырырга кирәк, дусларым!