Весна за окном. Апрельский воздух прозрачен и чист. Давно прилетели близкие гости — грачи. Важные, черные, ходят они по дорогам. Шумно вьют на высоких деревьях свои лохматые гнезда. За грачами прилетели скворцы и другие пернатые. Птицы дороги нам как часть чудесной природы нашей Родины. Их мелодичное, весёлые, звонкие песни, яркое оперение оживляют природу, вселяют в нас бодрость и радость. Без птиц природа мертва. Птицы везде – над нами, вокруг нас, вдали, рядом. Встретить их можно и в лесу, и в поле, и на реке, и в горах. Птиц в природе очень много. Только в России их насчитывается более 760 видов. Чтобы посмотреть на всех птиц, целой жизни не хватит. Но тех, которые живут в лесу или в парке неподалеку от дома, надо знать. С целью формирования у воспитанников детского сада внимательного, заботливого, доброжелательного отношения к живой природе, привлечения семей воспитанников  к решению проблем окружающей среды и обустройству территории детского сада объявлена акция «Скворечник для веселого скворца!». Мы предложили родителям воспитанников принять участие в птичьих хлопотах и помочь построить для них уютные домики-скворечники. Ведь если птицы поселятся рядом с нами, то за их жизнью ребятам будет удобнее наблюдать, а не только рассматривать на картинках. Помогая птицам, мы не только становимся ближе к природе, но и лучше понимаем свое единство с ней. А каждый раз, наблюдая за тем, как птицы заселяются в построенный домик или видишь первый вылет птенцов из гнезда, то с гордостью понимаешь, что сделал для пернатых доброе дело. Родители активно приняли участие в изготовлении скворечников. Более 20 птичьих домиков были развешены на деревья. А ребята с нетерпением начали наблюдать и ждать заселения новых домиков пернатыми друзьями./ Яз тәрәзә артында. Апрель һавасы ачык һәм чиста. Грачиның якын кунаклары күптән килде. Мөһим, кара, алар юлларда йөриләр. Биек агачларда үзләренең ватык ояларын шау-шулы итеп ясыйлар. Карлыгачлар артыннан акчарлаклар һәм башка кошлар очып килде. Кошлар безгә Ватаныбызның искиткеч табигате өлеше буларак кадерле. Аларның моңлы, күңелле, яңгыравыклы җырлары, якты канатлары табигатьне җанландыра, бездә дәрт һәм шатлык уята. Кошлар булмаса, табигать үлде. Кошлар һәр җирдә безнең өстебездә, тирә – ягыбызда, еракта, янәшәдә. Аларны урманда да, басуда да, елгада да, тауларда да очратырга мөмкин. Табигатьтә кошлар бик күп. Россиядә генә аларның 760тан артык төре бар. Барлык кошларны карау өчен бөтен тормыш җитми. Ләкин урманда яки өйдән ерак булмаган паркта яшәүчеләрне белергә кирәк. Балалар бакчасында тәрбияләнүчеләрдә тере табигатькә игътибарлы, кайгыртучан, игелекле мөнәсәбәт формалаштыру, тәрбияләнүчеләрнең гаиләләрен әйләнә-тирә мохит проблемаларын хәл итүгә һәм балалар бакчасы территориясен төзекләндерүгә җәлеп итү максатыннан «Күңелле сыерчык өчен сыерчык!». Без тәрбияләнүчеләрнең әти-әниләренә кошлар мәшәкатьләрендә катнашырга һәм алар өчен уңайлы йортлар-кош оялары төзергә ярдәм итәргә тәкъдим иттек. Чөнки Кошлар безнең яныбызда яшәсә, аларның тормышларын рәсемнәрдә генә түгел, ә күзәтү уңайлырак булачак. Кошларга ярдәм итеп, без табигатькә якынлашып кына калмыйбыз, ә аның белән бердәмлегебезне дә яхшырак аңлыйбыз. Ә һәр тапкыр, кошларның төзелгән йортка күченүен күзәтеп яки чебиләрнең оядан беренче тапкыр чыгуын күреп, кошлар өчен яхшы эш эшләгәнен горурлык белән аңлыйсың. Ата-аналар Сыерчыклар ясауда актив катнашканнар. 20 дән артык кош йорты агачларга эленгән. Ә балалар түземсезлек белән яңа йортларны кошлар белән тутыруны күзәтә һәм көтә башладылар