ГАБДУЛЛА ӘФӘНДЕ ТУКАЕВ НАМЫНА

Габдулла әфәнде!

Син бер гөлме? Милләт бакчасының 

Гөлләренә баскан былбылмы?

Син сайрыймсың хисле шигырьләрне?

Телләреңә баскан былбылмы?

Әллә исмең гали, җисмең бер нур,

Хакның җиргә иңгән мәләге?

Әллә зур күңелле, көчле телләр 

Безгә хакның махсус бүләге?

Инсандыр дим, ләкин күңлем күнми,

Инсан хөсне сиңа тиңләнми.

Синең шигырең безгә сур мәнсур,

Бар татарның күңлен зиннәтли.

Сандугачлар кунган күкрәгеңә,

Мондый бер нам булмас, гөлдер, дип,

Телләреңнән тезелеп гөлләр тама,

Уйлыйм, күңлең гали күңелдер, дип.

Синең уктан үткен, нурдан якты,

Тәмле шигырең уку җан азыгым;

Хис итәмен шигырең хөрмәтенә,

Ярлыкана кебек бар азыгым...

Китапларың янда, күкрәгемдә

Кадер-хөрмәт белән саклана;

Әгәр кайгым артса, күңлем азса, -

Утлы шигырең укып сафлана.

Рух өрдең син, халкың тергездең син,

Гали күңлең чәчте кодси нур;

Тыныч булсын җаның, рухта намың,

Ихтирамым сезгә таудан зур.

          Мирхәйдәр Фәйзи. 1912 нче ел.