19 февраля прошло познавательное занятие «Язык – живая душа народа»  с показом презентации, посвященное Дню родного языка.  Дети узнали, что день является Международным,  введен ЮНЕСКО 21 год назад и отмечается 21 февраля ежегодно с целью содействия языковому и культурному разнообразию и многоязычию. Известно, что интерес и любовь к родному языку, поэзии, уважение языка и культуры других народов, толерантное отношение к представителям разных национальностей закладывается в детстве и формируется годами.

Россия очень большая страна, в ней проживают люди разных национальностей и у каждого народа есть свой родной язык. Родной язык – это тот язык, на котором говорят наши мамы, папы, бабушки и дедушки. Без языка не существовал бы мир.  

В международный день родного языка все языки признаются равными, потому что каждый из них - это  живое наследие, к которому мы должны серьезно относиться и оберегать. Родной язык надо знать и беречь, т.к. он отражает богатую и славную историю народа, в нём слышится его природа, его душа и родной быт, на нем написаны стихи, песни, сказки.

Наши воспитанники успели поиграть в «переводчиков»: слушая, как на разных языках звучат слова папа, мама, бабушка, девочка, мальчик, дом, собака, кошка и отгадать их; разучили хороводную игру «Ходит Ваня»; затем разгадывали загадки о героях разных сказок (татарских, русских, чувашских). Завершилось занятие небольшим флешмобом под песню «Я-ты-он-она» ( сл. Р. Рождественского, муз. Д. Тухманова  «Родина моя»).

19 февраль көнне «Тел – халыкның тере күңеле» дип исемләнгән танып-белү дәресе узды. Балалар көннең 21 ел элек ЮНЕСКО тарафыннан кертелгән һәм ел саен 21 февральдә билгеләп үтелә торган Халыкара көн икәнлеген белделәр. Билгеле булганча, туган телгә карата кызыксыну һәм мәхәббәт, башка халыкларның телен һәм мәдәниятен хөрмәт итү, төрле милләт вәкилләренә толерант мөнәсәбәт балачакта салына һәм еллар буе формалаша.

Россия бик зур ил, анда төрле милләт кешеләре яши һәм һәр халыкның үз туган теле бар. Туган тел-ул безнең әниләребез, әтиләребез, әбиләребез һәм бабайларыбыз сөйли торган тел. Телсез дөнья булмас иде.

Халыкара туган тел көнендә барлык телләр дә тигез дип таныла, чөнки аларның һәркайсы - тере мирас, без аңа җитди карарга һәм сакларга тиеш. Туган телне белергә һәм сакларга кирәк, чөнки ул халыкның бай һәм данлы тарихын чагылдыра, анда аның табигате, күңеле һәм туган көнкүреше ишетелә, анда шигырьләр, җырлар, әкиятләр язылган.

Безнең тәрҗемәчеләр «тәрҗемәчеләр» дә уйнарга да өлгерделәр: Әти, әни, әби, кыз, малай, йорт, эт, мәче сүзләрен тыңлап, «Ваня йөри» дигән әйлән-бәйлән уенын өйрәнделәр; соңыннан төрле әкият геройлары турында табышмаклар чиштеләр. Дәрес "Мин-син-ул-ул" (сл. Рождественский Р., муз. Д. Тухманов "Туган ягым").