Живём насыщенно! Идёт школьный этап " Зарницы! Тактическая игра на местности. Немного истории. Пионерская военно-спортивная игра в СССР представляла собой имитацию боевых действий, похожую на военные учения. В ходе игры пионеры делились на команды и соревновались в различных военно-прикладных видах спорта с игровыми элементами. Игра являлась частью системы начальной военной подготовки школьников в СССР

Первые правила игры разработала учительница (по версии бывшего корреспондента «Пионерской правды» Владимира Машатина — вожатая) Зоя Кротова из села Мысы Краснокамского района Пермской области. 23 февраля 1964 года была проведена первая игра совместно с военными.

Официально военно-спортивная игра «Зарница» была организована в СССР в 1967 году. Целью игры было военно-патриотическое воспитание советской молодёжи. «Зарница» входила в план организации начальной военной подготовки в средних учебных заведениях в связи с сокращением военной службы с 3 до 2 лет.

10 января 1967 года «Пионерская правда» напечатала приказ № 1 первого командующего игрой, Героя Советского Союза, маршала артиллерии Василия Ивановича Казакова.

Своим приказом маршал поставил задачу создать юнармейские батальоны, обучить молодёжь навыкам армейской жизни, а также воспитывать её в духе любви к Родине и готовности противостоять любым врагам.

В том же 1967 г. прошёл первый финал Всесоюзной игры «Зарница», которая была проведена в Севастополе, на знаменитой Сапун-горе. В игре «Зарница» участвовали ученики 4-7-х классов, которые отдыхали в пионерских лагерях. Подростки постарше играли в схожую военно-спортивную игру «Орлёнок». Цель игр зависела от возраста играющих, а условия варьировались от простого срывания бумажных погон с игроков другой команды до самых настоящих военных учений с привлечением бронетехники, дымовых шашек и взрывпакетов.

Часто игра «Зарница» проходила на территории воинских частей, и тогда план игр составлялся при участии кадровых военных.

Бик бай яшибез! "Аҗаган"ның мәктәп этабы бара Җирлектә тактик уен. Бераз тарих. СССРда пионер хәрби-спорт уены хәрби өйрәтүләргә охшаган хәрби хәрәкәтләр имитациясеннән гыйбарәт иде. Уен барышында пионерлар командаларга бүленеп, төрле хәрби-гамәли спорт төрләрендә уен элементлары белән ярыштылар. Уен СССРда укучыларны башлангыч хәрби әзерләү системасының бер өлеше булып тора

Уенның беренче кагыйдәләрен укытучы («Пионерская правда» ның элекке хәбәрчесе Владимир Машатин — вожатая версиясе буенча) Зоя Кротова эшләгән.[2][3][4]. 1964 елның 23 февралендә хәрбиләр белән берлектә беренче уен үткәрелде[2][3][4].

Рәсми рәвештә «Аҗаган» хәрби-спорт уены СССРда 1967 елда оештырыла. Уенның максаты-совет яшьләренә хәрби-патриотик тәрбия бирү иде. "Аҗаган" хәрби хезмәт 3 елдан 2 елга кадәр кыскару сәбәпле урта уку йортларында башлангыч хәрби әзерлекне оештыру планына керә.

1967 елның 10 гыйнварында "Пионерская правда" беренче командующие, Советлар Союзы Герое, артиллерия маршалы Василий Иванович Казаковның 1 нче номерлы Приказын бастыра.

Үз боерыгы белән маршал Яшь армия батальоннары булдыру, яшьләрне армия тормышы күнекмәләренә өйрәтү, шулай ук аны Ватанга мәхәббәт һәм теләсә нинди дошманнарга каршы торырга әзер булу рухында тәрбияләү бурычын куйды.

Шул ук 1967 елда «Аҗаган» Бөтенсоюз уенының Севастопольдә, атаклы Сапун-гореда үткәрелгән беренче финалы да узды. «Аҗаган» уенында пионер лагерьларында ял иткән 4-7 сыйныф укучылары катнашты. Өлкәнрәк яшүсмерләр «Орленок»хәрби-спорт уенын уйнадылар. Уеннарның максаты уйнаучыларның яшенә бәйле иде, ә шартлар кәгазь погоннарны өзүдән башка команда уенчыларыннан алып чын хәрби өйрәтүләргә кадәр, бронетехника, төтен шашкалары һәм шартлаткыч пакетлар ярдәмендә үзгәреп торды.

Еш кына «Аҗаган» уены хәрби частьләр территориясендә узды һәм ул чакта уеннарның планы кадрлар хәрбиләре катнашында төзелде.