3 ноября 1940 года в поселке Старое Аракчино под Казанью родился Ильдар Маснавеевич Ханов, архитектор и скульптор, лауреат Государственной премии Республики Татарстан имени Габдуллы Тукая.

В 1960 году закончил Казанское художественное училище, а в 1968 году Московский Государственный институт им. Сурикова.

Является автором нескольких скульптурных композиций в городе Набережные Челны: «Родина - мать», «Древо жизни», «Пробуждение», «Эволюция» и «Ангел-хранитель».

Во время путешествия по Индии и Тибету, у него возникла мечта создать место, которое объединяет людей со всего мира. Так зародилась идея храма всех религий.
Несмотря на название, там не проводятся службы и молебны. По замыслу Храму отведена роль исключительно архитектурного символа религий, культур и цивилизаций.
К сожалению, Ильдар Маснавеевич покинул нас в 2013 году, после продолжительной болезни. Но дело его жизни продолжает существовать.

1940 елның 3 ноябрендә Казан янындагы Иске Аракчино бистәсендә архитектор һәм скульптор, Татарстан Республикасының Габдулла Тукай исемендәге Дәүләт премиясе лауреаты Илдар Мәснәви улы Ханов туган.

1960 елда Казан сәнгать училищесын, ә 1968 елда Суриков исемендәге Мәскәү Дәүләт Гуманитар институтын тәмамлый.

Яр Чаллы шәһәрендә берничә скульптура композициясе авторы: «Туган ил - ана», «Тормыш агачы», «Уяну», «Эволюция» һәм «Саклаучы фәрештә».

 Һиндстан һәм Тибет буйлап сәяхәт иткәндә, аның бөтен дөнья кешеләрен берләштерә торган урын булдыру хыялы туа. Шулай итеп барлык диннәр гыйбадәтханәсе идеясе барлыкка килә. Исеменә карамастан, анда гыйбадәт кылулар һәм намазлар үткәрелми. Гыйбадәтханәгә диннәр, мәдәниятләр һәм цивилизацияләрнең архитектура символы роле бирелгән.

Кызганычка каршы, Илдар Маснавеевич озакка сузылган авырудан соң, 2013 елда безне ташлап китте. Ләкин аның тормыш эше дәвам итә.