Ребята, посылая письма солдатам, узнают, таким образом, многое о сути и смысле военной операции, в которой участвуют бойцы.

Они также начинают понимать, в какой стране они живут, что такое Россия, против кого и за что она борется. Это как раз и есть то, что называется патриотическим воспитанием.

Когда ребенок пишет письмо незнакомому бойцу, он становится добрее, у него формируется чувство сострадания и любви. В результате он обязательно вырастет добрым, отзывчивым человеком, готовым всегда прийти на помощь, сказать доброе слово – даже тем, кого он не знает.

Солдатларга хатлар җибәреп, егетләр сугышчылар катнашкан сугыш операциясенең асылы һәм мәгънәсе турында күп нәрсә беләләр.

Алар шулай ук нинди илдә яшәүләрен, Россиянең нәрсәгә каршы булуын һәм аның ни өчен көрәшүен аңлый башлыйлар. Бу нәкъ менә патриотик тәрбия дип атала торган нәрсә.

Бала таныш булмаган сугышчыга хат язганда, ул яхшырак була башлый, аның кызгану һәм мәхәббәт хисе формалаша. Нәтиҗәдә, ул һәрвакыт ярдәмгә килергә, яхшы сүз әйтергә әзер булган, хәтта белмәгән кешегә дә һичшиксез игелекле, ярдәмчел кеше булып үсәчәк.