Кошлар – безенең якын дуслар

      Әле кыш китәргә җыенмый, ахры. Яз уртасы килеп җитүгә дә карамастан, урамда кар ява,салкын. Әллә быел яшеллек күрә алмабызмы соң, дип ирексездән уйлап та куясың. Әмма табигать барыбер үзенекен итә: республикага сыерчыклар кайта башлады. Бүген кошлар Татарстан авылларында үзлә­ренә яшәү урыны эзләү белән мәшгуль.    Сыерчыклар  да туган якларына  кайткач,"фатир" проблемасы белән очраша , 6-7 кош бер оя өчен сугыша икән. Шушындый күңелсезлекләр килеп чыкмасын өчен мәктәбебез укучылары ел саен хезмәт дәресләрендә 10-15 сыерчык оясы ясап, авылыбыз читендәге урманга элә. Быел  Кама урман хуҗалыгының җитәкче урманчысы- Сапурин Сергей Ильич һәм филиал директоры – Газизов Камиль Ахатович ярдәме белән мәктәп  такта белән тәэмин ителде..  Ясалган оялар 1 апрель кичәсендә бинаны бизәсә, соңрак урманда үз хуҗаларын табарлар дип,ышанабыз...

    Кичә “Кошлар көне” тарихы белән таныштырудан башланды: 1906 нчы  елдан  башлап  дөньякүләмендә   Халыкара  кошлар  көне  үткәрелә. 1906  нчы  елның  1нче  апрелендә   кошларны  саклау  буенча Халыкара  конвенциягә  кул  куела, ә Россия  моңа  1927  нче  елда  кушыла.  Шулай   итеп, безнең  илдә  1927 нче  елның  1нче  апреленннән   башлап  кошлар  көнен  үткәрү  традициягә  кергән.

   Кошлар - җир  йөзендә  иң  күп  таралган  тереклек  иясе.  Хәзер  аларның    9  меңгә  якын  төре  бар, ә  җирдә  барлыгы  100  миллиард   чамасы  кош  яши,  дип  әйтә  галимнәр. Россиянең  иксез- чиксез  киңлекләрендә  700ләп  төр  кош  яши. Татарстанда  исә  җәй  көннәрендә  200дән, ә  кышын  40  төрдән  артык  кош  очратырга  мөмкин.  Кошларның  иң  күбесе-Көньяк    Америкада яши, ә  кечкенә  генә  ил  саналган  Эквадорда  1700   төр  кош  яши.

    Бәйрәмнең урманчы җитәкчеләребез катнашында һәм  укучылар иҗат иткән рәсемнәр , сыерчык оялары белән җиһазландырылган  коридорда  узуы - ямь өстенә ямь булды... Кичәдә “Кошлар –безнең якын дуслар”темасына багышланган иң яхшы  иншалар укылды. Мәктәп күләмендә иң уңышлы саналган иншалар дип, 9 сыйныф укучылары  Бачкова Оляның – татар телендә, ә Борисова Еленаның рус телендә  иҗат ителгән эшләре табылды.

   “Иң яхшы сыерчык оясы”номинациясендә 7 сыйныф укучысы  - Бахров Геннадий ясаган ояга тиңнәр булмады. Ә рәсем конкурсында җиңүче –  4 сыйныфтан Михайлов Денис.  

     Кошлар – табигатьнең  күрке, яме.  Нәфис   гәүдәле, ялтыравыклы  матур  каурыйлы  кошларны  кем генә яратмас икән? Шагыйрьләребез  кошларга атап берсеннән- берсе   матур  шигырьләр, язучыларыбыз  төрле  әсәрләр  иҗат  иткәннәр.  Күңелгә  ятыш  җыр- моңнарын, сайрауларын  тыңлап, күренекле  композиторларыбыз  музыкаль   әсәрләрен  тудырган. Бүгенге кичә дә җырчыларыбыз  Бачкова Оля, Кириллова Елена, Михайлов Денис тарафыннан  яңгыраган “Кошларым”,”Сыерчыклар” ,“Тик туган җирдә генә”җырлары белән үрелеп барды.

      - Канатлы  дусларыбыз  өчен  ояларны  күбрәк  ясыйк.  Һәркайсыбыз  берәр  оя  ясаса  да,  кошларга  нинди  зур  сөенеч  булыр  иде! “Өй   салу  кош  оясы  ясаудан  башлана” ,- ди  халык.  Табигать  сакчылары булган канатлы  дусларыбызны   Бөтендөнья  кошларны  саклау  көнендә  генә  түгел, һәрвакыт   сакларга  кирәк, – дип дәвам иттеләр үзләренең чыгышларын мөхтәрәм кунакларыбыз – Сергей Ильич белән Камил Ахатович. Алар укучыларны урман хуҗалыгы уку йорты – Лубян колледжы белән якыннанрак таныштырдалар, кайчандыр  үзләре дә  шул уку йортының чыгарылыш укучылары булганнар. Урманчыларыбыз 9 сыйныфны тәмамлаганнан соң, колледжда 3 ел 8 айда урман хуҗалыгы белгечлекләре алып чыгарга мөмкинлеген искәрттеләр, кирәк тапсагыз, югары уку йортларына, мәсәлән, Мари политехник институтына 3 курска барып, белем алуны дәвам итәргә мөмкин. Теләкләре булган егет- кызларыбызга һәрчак ярдәм кулы сузарга әзерлекләрен җиткерделәр.

   Урманчыларыбызның зәвыклы киемнәре, матур, әдәпле сөйләмнәре күпләрдә уңай фикер тудырды, бу һөнәргә карата  кызыксыну уятты. Киләчәктә  Владимир авылыннан табигатьне сөюче,  яшәртүче  белгечләр тагы да үсеп чыгар , дип өметләнәсе килә