Интересно, найдется ли хотя бы один татарин или татарка, которые не слышали хотя бы первых строк замечательного стихотворения «Туган тель» («Родной язык»), которое негласно считается гимном всего  татарского народа, отражением самой его души. А кого в детстве не пугали чудищем «Шурале»? А потому, ни в коем случае нельзя забывать о том человеке, который написал эти золотые произведения. И имя его – Габдулла Тукай.

В детском саду ежегодно проходит праздник, посвященный ко дню Г.Тукая. И в этом году мы не отошли от наших традиций. Дети разучивают стихи и песни, ставят сказочные постановки  - и вот, ты уже в сказочном мире, где бродят Водяная и Шурале.

Кызыклы, табылыр микән татарлар арасында берсе, белмәгән һәм ишетмәгән "Туган тел" шигыренең беренче сүзләрен. Бу шигырьдә сүзләрне татарларның гимн дип тә атарга мөмкин, алар халыкның җаны көзге сыман кайтарыла. Кемне генә бала -чакта Шүрәле һәм Су анасы белән куркытмадылар. Бу алтын әсәрләрне язган кешене онытырга ярамый һәм аның исеме - Габдулла Тукай.

Балалар бакчасында ел саен Г.Тукайга багышлап бәйрәм үткәрелә. Быел да без ул гадәттән үтмәдек. Балалар шигырьләр һәм җырлар өйрәнделәр, әкият куйдылар - и менә, сиң инде әкият дөньясында, Шүрәле белән Су анасы йөргән җирдә.