Поздней осенью

Спит орешник у лесной сторожки.

Жёлтая листва лежит вокруг.

А на голых веточках

Серёжки,

Зеленея, высунулись вдруг.

Завязались почки на сирени.

Озими доверчиво нежны.

В тишине задумчивой, осенней

Бродят соки будущей весны.

В. БерестовКӨЗ АЗАГЫ .

Кар белән җирне төрер .
Кәрнизгә бозлар тезәр .
Соңгы эше итеп , көз
Тирәне кышча бизәр .

Катырыр да , туңдырыр
Астыртын елмайгандай .
Хушлашыр сөйкемле көз--
Җебетеп , елагандай .

Табигать — үз эшендә .
Бар гамәле — көчендә .
Кояш , елмаеп кына
Көз эшен хуплап тора !

Аяз күккә үчегеп ,
Имеш , үткән җәй чоры !
Җилләр болыт күчерә :
"Ике Кояш элсәң дә ,
Ярап булмас кешегә !"

Җилләр, җилләр , тыныгыз !
Киртәсез шул юлыгыз .
Карап калыйк көз ямен .
Исми торыгыз , яме ?

Кадрия Саматова-Нуриева.