В этот прекрасный майский день, воспитанники нашего детского сада вместе с родителями отправились смотреть Парад Победы. Цветы, флаги, музыка, военный парад - всё красиво, нарядно, празднично. На улицах они встретили множество бабушек и дедушек, которые с орденами на груди тяжело, но уверенно шествуют по улицам города. Как прекрасно видеть счастливые лица, которые пусть и блестят от слез, но это слезы счастья. Дети и родители дарят букеты ветеранам и благодарят их за чистое небо и землю, которая теперь содрогается только от праздничных салютов. Вокруг по городу можно встретить большое количество флагов, георгиевских ленточек, людей с цветами. Все рады и горды, ведь это Великий День Победы! Также «Бессмертный полк» очень значит для каждой семьи и нашей, в том числе. Каждый год я прохожу с фотографией своего прапрадедушки и конечно, с гордостью. И уже поздним вечером дети с родителями возвращались уставшие, но довольные домой. Я считаю, что память об этом дне будет жить столько, сколько будут жить люди. Никогда не стоит забывать ветеранов, а приходить к ним и даже просто разговаривать, ведь так часто им может не хватать общения. Нужно беречь и помогать им, ведь наших героев осталось так мало.

Бу матур май көнендә безнең балалар бакчасында тәрбияләнүчеләр әти-әниләре белән бергә Җиңү Парадын карарга киттеләр. Чәчәкләр, флаглар, музыка, хәрби парад - барысы да матур киенеп, бәйрәмчә килделәр. Урамнарда алар күкрәкләрендә орденнарын таккан  әби-бабайларны каршы алдылар, алар әле  шәһәр урамнары буйлап ышанычлы атлыйлар. Бәхет күз яшьләреннән ялтырап торган бәхетле йөзләрне күрү – бик шатлыклы булды. Балалар һәм ата-аналар ветераннарга чәчәк бәйләмнәре бүләк иттеләр һәм аларга чиста күк һәм җир өчен рәхмәт әйттеләр. Шәһәр тирәсендә бик күп флаглар, Георгий тасмалары, чәчәкләр белән кешеләрне очратырга мөмкин. Барысы да шат һәм горур, чөнки бу Бөек Җиңү көне! Шулай ук «Үлемсез полк» һәр гаилә һәм безнең өчен, шул исәптән бик дулкынландыргыч вкыйга.” Ел саен мин үземнең бабайның фотосын күтәреп, горурлык белән үтәм”- диләр безнең блалар. Кич белән  балалар әти-әниләре белән арып-талып кайтканнар. Бу көн истәлеге балаларның күңелендә озак сакланыр дип саныйм. Ветераннарны беркайчан да онытырга ярамый, аларны сакларга һәм аларга ярдәм итәргә кирәк, чөнки безнең геройлар бик аз калды.