Инвалидлар декадасы кысаларында 9 нчы сыйныф укучылары һәм җитәкчеләре Гыйниятуллина Роза бүгенге көндә 6 елдан бирле урын өстендә ятучы Ишмөхәммәтова Тәзкирә әбиләрдә булдык. Энесе белн берлектә гомер сөрүче Тәзкирә әбинең тормыш-көнкүреше хакында кызыксынып, аңа сораулар бирдек, аның тормышы хакында сөйләштек. Үзебезнең алып килгән күчтәнәчләребез белән сыйладык, чишмә суы алып килеп эчердек, өендә бераз тәртип урнаштырдык, бергәләп карточкага төштек. Безнең ай-ваебызга карамыйча, энесе Габдрәхим бабай да безне тәмле туңдырма һәм конфетлар белән сыйлады. Аларга исәнлек теләп саубуллаштык. Тәзкирә әби дә, Габдрәхим бабай да безгә бик зур рәхмәтләрен җиткерделәр, изге теләкләрен юлладылар. Алардан чыккач та, әңгәмә корып басып тордык. Нинди зур бәхет икән бит ул безнең исән-сау укып, уйнап, эшләп йөрүебез. Тагын бер кат шуңа шөкерана кылып, өйләребезгә таралыштык.

Һәрбарчабызга да исәнлек-саулык насыйп булсын иде.