В детском саду утром 1 октября царила особая, теплая атмосфера. В гости ждали дорогих гостей - бывших работников этого самого детского сада, отдавших ему не одно десятилетие своей жизни. Дети, одетые в нарядные платьица и рубашки, с волнением поглядывали на дверь. Воспитатели, словно заботливые мамы, поправляли им прически и шепотом напоминали слова поздравлений.
И вот, наконец, в дверях появились они – немного постаревшие, но все такие же родные и любимые лица. Звучали аплодисменты, и дети, позабыв про волнение, наперебой начали читать стихи, петь песни и дарить самодельные открытки. В глазах у всех гостей стояли слезы – слезы радости и умиления.
После трогательных поздравлений всех пригласили к столу. За чашкой ароматного чая ветераны вспоминали забавные истории из своей трудовой жизни, делились мудрыми советами с молодыми воспитателями и просто наслаждались общением друг с другом и подрастающим поколением. Этот день стал настоящим праздником тепла и благодарности, еще раз напомнив о связи поколений и важности сохранения традиций.

Балалар бакчасында 1 октябрь иртәсендә аеруча җылы атмосфера хөкем сөрде. Кадерле кунакларны кунакка  - шушы балалар бакчасының элеккеге эшчеләрен, аңа дистә ел гомерләрен биргәннәрен көттеләр. Матур күлмәкләр һәм күлмәкләр кигән балалар дулкынланып ишеккә карадылар. Тәрбиячеләр, кайгыртучан әниләр кебек, аларның чәчләрен рәтләделәр һәм пышылдап кына котлау сүзләрен искә төшерделәр. Һәм менә, ниһаять, ишектән алар – бераз картайган, ләкин һаман да шундый ук якын һәм яраткан йөзләр күренде. Алкышлар яңгырады, балалар, дулкынлануларын онытып, бер-берсен бүлдерә-бүлдерә шигырьләр укый, җырлар җырлый һәм кулдан ясалган открыткалар бүләк итә башладылар. Кунакларның күзләрендә яшь бөртекләре – шатлык һәм күңел сөенеченнән яшь бөртекләре күренде. Котлаулардан соң барысын да өстәл янына чакырдылар. Хуш исле чәй эчкәндә, ветераннар үзләренең хезмәт тормышындагы кызыклы вакыйгаларны искә төшерделәр, яшь тәрбиячеләр белән акыллы киңәшләр уртаклаштылар, бер-берсе белән һәм үсеп килүче буын белән аралашудан ләззәт алдылар. Бу көн чын җылылык һәм рәхмәт бәйрәменә әверелде, буыннар арасындагы элемтәне һәм традицияләрне саклауның мөһимлеген тагын бер кат искә төшерде.