Гаилә - тормыш нигезе

Кошлар сайраса, урман ямьләнә.
Гаилә нык булса, тормыш ямьләнә.

Мөгаен, бу мәкальнең мәгънәсен кистереп кенә әйтеп булмый. Бик гади нәрсә түгел ул гаилә дигәнең. Яхшы гаилә саф чык тамчысы кебек. Анда безнең җәмгыятебездәге социаль һәм әхлакый мөнәсәбәтләрнең күпкырлы дөньясы чагыла. Гаиләдә мәхәббәт, дуслык, ата һәм ана булу, культуралы – хисси аралашу кебек төрле - төрле югары рухи ихтыяҗлар канәгатьләндерә. Монда киләчәк буынның әхлак нигезләре салына. Яхшы гаилә - кеше өчен зур бәхет ул. Безнең илебездә гаилә - аерым кешенең эше генә түгел, ул дәүләтнең даими һәм өзлексез игътибар үзәгендә тора, безнең дәүләтебез гаиләне гаять мөһим, төп социаль берәмлек итеп күрә.

Син куанганда куанып, син кайгырганда кайгырып, синең белән бергә сулап, бергә көлеп яшәүче кем? Әтиең һәм әниең!

Син авырганда төннәр буе сине юатучы, күз карашы белән иркәләүче кем соң? Әниең һәм әтиең!

Иртә белән сине : "Тор, соңга каласың, уятырга кызгандым, бик тәмле йоклый идең", - дип иркәләп уятучы, мәктәпкә озатучы кем соң ул? Әтиең һәм әниең!

Мин үземнең гаиләмне бик яратам. Ярата алу, ярата белү - нинди зур шатлык ул, әйеме? Ә кайбер кешеләр ник бер – берләрен яратмыйлар икән? Гәзитләрдә язалар бит, телевизордан да көн саен күрсәтәләр, радиодан да сөйлиләр... Тату, дус булуга ни җитә!