Сентябрь да килеп җитте –

Сагынып көткән көннәр.

Бәйрәмгә дип үстердем мин

Өй тирәбездә гөлләр.

Мәктәпкә ашыктык без,

Тотып чәчәк бәйләмен.

Чыңлый кыңгырау моңнары

Котлап Белем бәйрәмен.

Исәнме мәктәп, исәнме!

Без сине сагынып бетттек.

Сентябрь ае җиткәнен

Түземсезләнеп көттек.

Җәй буе без көч тупладык,

Башларны ял иттердек,

Тик ятмадык ялкауланып –

Бакчаларга су сиптек.

Вакыт таптык мәктәптәге

Бакчада эшләргә дә:

Чүп утадык, сирәкләдек,

Килдек су сибәргә дә.

Мәктәп! Син бит төп йортыбыз!

Күңел сиңа тартыла.

Бүген бөтен ил баласы

Мәктәпләргә агыла.

Син бит өр-яңа булгансың,

Тышларың да бизәлгән,

Эчеңә керсәң исең китәр –

Бар нәрсә дә үзгәргән.