Менә Беренче сентябрь да килеп җитте. Көзнең һәм көз белән бергә Яңа уку елының башлануын белдереп, җиз кыңгырау чылтырый. Бу чың мәктәп бусагасын әле яңа гына атлап кергән сабый балага да, инде чәчләренә ак кырау кунган өлкән яшьтәге укытучыга да бердәй тәэсир итә: күңелләрне кытыклап, каядыр ашкындыра, йөрәкләрдә әллә нинди өметләр уята, сөендерә. Бу көн әти-әниләрне дә битараф калдырмый. Алар да шундый ук шатлык хисләрен кичерә. Сабыйларына белем бирәчәк укытучыларга кочак-кочак чәчәкләр алып киләләр.

Әйе, күзләрдән яшь китерә торган иң тылсымлы бәйрәмнәрнең берсе ул 1 нче сентябрь. Әнә шундый уңай хисләр белән башланып киткән яңа уку елы барыбызга да уңышлар гына алып килсен иде.

Коллегаларым, һәрберегезгә дә сәламәтлек, гаилә бәхете телим, гел шатлыклар гына кичереп, рәхәтләнеп эшләргә язсын сезгә бу уку елында.