Кошлар -  безнең канатлы дусларыбыз. Бездә кышлаучы кошлар һәрвакытта да безнең ярдәмебезгә мохтаҗ, бигрәк тә кышкы салкын көннәрдә. Чөнки алар үзләренә азык таба алмыйлар. Ачлык алар өчен бик куркыныч. Безнең әти - әниләребезнең  матур, җайлы итеп ясаган җимлекләре кошлар өчен ашханә ачарга ярдәм итте. Бик зур рәхмәт әти - әниләргә! Җимлекләрне участоктагы агачка элеп чыктык. Көн саен җимнәр салып торабыз.Төрле ярмалар, икмәкнең вакланган кисәкләре, орлыкларны һәм туңмай куябыз. Прогулкага чыккач, ерактан кошларны күзәтәбез. Җимлекләргә чыпчыклар, кызылтүшләр, песнәкләр һәм чәүкәләр килә. Без аларны бер - берсеннән аера, исемнәрен дөрес итеп әйтә белергә өйрәнәбез, тавышларын, нинди авазлар чыгарганнарын тыңлыйбыз. Ике атналык "Бездә кышлаучы кошлар" проекты өстендә эшлибез: кошлар турында шигырьләр, җырлар өйрәнәбез, әкиятләр укыйбыз, рәсемнәр ясыйбыз, үзебез яраткан кошларны әвәлибез, кисеп ябыштырабыз.