Бүген бакчабызда моңсу да , шул ук вакытта күңелледә бәйрәм.Күңелле -чөнки мәктәпкә әзерлек балалары мәктәп бусагасын атлап керәләр. Моңсу - чөнки 32 ел буе бакчабызда тәрбияче булып эшләгән Дания апабыз лаеклы ялга китә.

Дания апа,бервакытта да кешеләрне ярдәмсез, үтенечләрне җавапсыз калдырмаганга күрә сине кояш белән тиңлисебез килә. Чынлап та, сиңа күтәрелеп караган һәр бала синең йөзеңнән нур, күңелеңнән җылылык, киңәшләреңнән файда ала. Күрәсең, синең тәрбияче булуың син туганчы холкыңа салынгандыр. Һәм син шуны тормышыңда сизеп-тоеп бик уңышлы кулланып бүгенге көндәге хөрмәтле кадерле кешегә әверелгәнсең. Ул гына да түгел, синнән бөркелгән позитив нурлар янәшәңдәгеләрне һәрчак үз яныңа җыя. Синең кадерле ирең, кабатланмас балаларың, дусларың –һәммәсе урнәк.

Кадерле Дания апа, синең шаянлыгың һәм чаялыгыңа һәрчак сокланабыз һәм шул яктылыгың, җылылыгың, саулыгың һичкайчан сүрелмәсен, күңелеңдәге изгелегең беркайчан түгелмәсен дип телибез.