Алланып таңнарның алына,
Нур булып кешелек таңына,
Җыр булып үрелеп күңелгә,
Кил безгә, Яңа ел, кил безгә!

Кояшлы көннәрнең җылысын,
Бәхетнең, шатлыкның олысын
Күтәреп көннәрнең иңенә,
Рәхим ит Туган ил түренә!

Энием кадерлем,

Син энже бортегем,

Син хормэ жимешем,

Син йорэк тибешем!

Көз

Күңелләргә сагыш салып,

Көзләр дә җиткән икән.

Куе урман өсләреннән

Сарысын сибеп үткән.

Пәрәвез җепләреннән ул

Үреп куйган ятьмәсен.

Чү! Кузгатма син аны, җил,

Бу матурлык бетмәсен.

Сары яфрак кулын изәп,

Алтын көз саубуллаша.

Үрелеп, нур сибә кояш

Болыт ертыгы аша.

Шушы нурлардан тулышып,

Тагын ямь иңә җиргә.

Сагыш түгел, муллык тула

Алтын көз белән бергә.

Күңелгә көзге муллыктан

Бәхет, шатлык тула сыман.

Ил-көненә өмет баглап,

Киләчәккә атлый җиһан.

15 сентябрь конне Абдулла Алшнын туган коне! 

Язучы тышкы кыяфәте белән дә үзенә җәлеп итә, беренче карауга ук аның әдәпле, тыйнак, гади икәнлеген бала күңеле сизә: уртача буйлы, мөлаем, киң җилкәле, таза гәүдәле чем-кара күзле , куе кара кашлы, иягенең уртасы батып тора, нык, ышанычлы карашлы.

     А.Алиш һәрвакыт ягымлы, җылы, гади итеп сөйләшәкән, дорфалык, игътибарсызлык күрсәтмәгән. Шуңа бу сыйфатлары әсәрләрендә  дә чагылыш таба һәм нәниләрдә дә, өлкәннәрдә дә әйбәт тәэсир калдыра.

   Татар әдәбиятының күренекле әдипләре дә А.Алишны олы хөрмәт белән искә алалар, аның иҗаты алдында баш ияләр, югары бәялиләр.

Сабантуймы, Сабантуй –

Уеннар туе бит ул,

Тәм-томнар сые бит ул,

Җиңүләр уе бит ул.

Чаптар өстендә чабып,

Катыктан тәңкә табып,

Колга башына менеп,

Узышлыга йөгереп

Һәм татарча көрәшеп,

Аркан белән сөйрәшеп,

Ватмый йомырка ташып,

Тапкырлыкта сынашып

Җиңсәң әгәр,

Сабантуй –

Эчкә шатлык

сыймас туй!

Дети — это наше счастье,
И об этом знают все.
Пусть же жизнь будет прекрасной
У всех деток на Земле!

В этот праздник пожелаю
Море радостных минут.
Смех, улыбки и веселье
Пускай рядышком идут!