Актанышның Чынык дигән авылында

Аваз салган якты дөньяга

“Шәфкать нуры» иңсен дип ата- аналары

Нияз диеп исем кушкан аңа

 Ул - Чыныкның гади бер малае

Шул авылда уйнап үскән.

Сусаганда, ятып, чишмәсеннән,

Рәхәтләнеп, суын эчкән.

Ул– Чыныкның гади бер малае,

Болынында печән өйгән.

Авылында үскән нечкә билле,

Тыйнак бер гүзәлне сөйгән.

 Ул – Чыныкның гади бер малае,

Кырларында иген иккән...

Кулъяулыгын болгап, саубуллашып,

Солдатка да шуннан киткән.

Мәктәпләрдә укып йөргән чакта

Укытучы булган  хыялы.

Әти-әни фатихасын алып,

Сайлады ул мәктәп юлларын.

Мәктәпләрне яхшы гына тәмамлагач,

Язмыш аны Минзәләгә алып килә.

Коллиятнең”хезмәт”белгечлеге

Аңа ныклы,төпле белем бирә.

Язмыш аңа бәхет бүләк итте,

Сайлап бирде мәктәп юлларын.

Бар көчеңне  биреп укытырга

Халкыбызның кыз һәм улларын.

Укытучы дигән дәрәҗә алып,

Киров мәктәбе ишеген шакый

3 ел монда белем бирү дәверендә

Ул үзенә бик күп  тәҗрибә туплый.

Тик тормый ул,һаман алга бара.

Югарырак даулый үрләрне.

Уразайда укыта башлау белән

Читтән торып белем күтәрә.

9 елдан артык балаларга

Дәрес бирә, чыңлый тавышын

Алар белән бергә шатлана ул,

Үз баласыдай күрә барысын.

Буш вакытларында безнең Ниязыбыз

Шулай дибез аны яратып

Бакчада кайный, балык тота

Чәчәкләргә карый сокланып

Агач эшенә дә мөкиббән ул,

Бигрәк оста аның куллары.

Такталардан сәнгать әсәре тудырып,

Бик күп кенә җиңү яулады.

Укучылар   да аның хезмәт дәресләрен,

Бик зарыгып көтеп алалар.

Хезәт дигән төшенчәнең асылын белеп,

Эшне сөеп үсә балалар.

Чүкеч балта тотып аларның да,

Һәр ел саен кулы йомшара.

Мәктәп бакчасында җир эшкәртеп,

Гуя зур тормышка юл яра.

Балаларга төпле белем бирү,

Тәрбияләү – аның  төп максаты

Кешелекле булып калыгыз, дип,

Ул аларга әйтә кабатлап.

Олы бәхет тапты ул эшеннән

Зур булмаган авыл җирендә.

Укытучы һөнәрен  сайлаганга,

Үкенми  әле бүген дә.

Бар яктан да уңган безнең Нияз,

Мәктбебезнең горурлыгы ул.

Һәрвакытта шулай алга барсын,

Адымнары булсын нык, горур.

 Актанышның Чынык дигән авылында

Аваз салган якты дөньяга

“Шәфкать нуры» иңсен дип ата- аналары

Нияз диеп исем кушкан аңа

 Ул - Чыныкның гади бер малае

Шул авылда уйнап үскән.

Сусаганда, ятып, чишмәсеннән,

Рәхәтләнеп, суын эчкән.

Ул– Чыныкның гади бер малае,

Болынында печән өйгән.

Авылында үскән нечкә билле,

Тыйнак бер гүзәлне сөйгән.

 Ул – Чыныкның гади бер малае,

Кырларында иген иккән...

Кулъяулыгын болгап, саубуллашып,

Солдатка да шуннан киткән.

Мәктәпләрдә укып йөргән чакта

Укытучы булган  хыялы.

Әти-әни фатихасын алып,

Сайлады ул мәктәп юлларын.

Мәктәпләрне яхшы гына тәмамлагач,

Язмыш аны Минзәләгә алып килә.

Коллиятнең”хезмәт”белгечлеге

Аңа ныклы,төпле белем бирә.

Язмыш аңа бәхет бүләк итте,

Сайлап бирде мәктәп юлларын.

Бар көчеңне  биреп укытырга

Халкыбызның кыз һәм улларын.

Укытучы дигән дәрәҗә алып,

Киров мәктәбе ишеген шакый

3 ел монда белем бирү дәверендә

Ул үзенә бик күп  тәҗрибә туплый.

Тик тормый ул,һаман алга бара.

Югарырак даулый үрләрне.

Уразайда укыта башлау белән

Читтән торып белем күтәрә.

9 елдан артык балаларга

Дәрес бирә, чыңлый тавышын

Алар белән бергә шатлана ул,

Үз баласыдай күрә барысын.

Буш вакытларында безнең Ниязыбыз

Шулай дибез аны яратып

Бакчада кайный, балык тота

Чәчәкләргә карый сокланып

Агач эшенә дә мөкиббән ул,

Бигрәк оста аның куллары.

Такталардан сәнгать әсәре тудырып,

Бик күп кенә җиңү яулады.

Укучылар   да аның хезмәт дәресләрен,

Бик зарыгып көтеп алалар.

Хезәт дигән төшенчәнең асылын белеп,

Эшне сөеп үсә балалар.

Чүкеч балта тотып аларның да,

Һәр ел саен кулы йомшара.

Мәктәп бакчасында җир эшкәртеп,

Гуя зур тормышка юл яра.

Балаларга төпле белем бирү,

Тәрбияләү – аның  төп максаты

Кешелекле булып калыгыз, дип,

Ул аларга әйтә кабатлап.

Олы бәхет тапты ул эшеннән

Зур булмаган авыл җирендә.

Укытучы һөнәрен  сайлаганга,

Үкенми  әле бүген дә.

Бар яктан да уңган безнең Нияз,

Мәктбебезнең горурлыгы ул.

Һәрвакытта шулай алга барсын,

Адымнары булсын нык, горур.

 Актанышның Чынык дигән авылында

Аваз салган якты дөньяга

“Шәфкать нуры» иңсен дип ата- аналары

Нияз диеп исем кушкан аңа

 Ул - Чыныкның гади бер малае

Шул авылда уйнап үскән.

Сусаганда, ятып, чишмәсеннән,

Рәхәтләнеп, суын эчкән.

Ул– Чыныкның гади бер малае,

Болынында печән өйгән.

Авылында үскән нечкә билле,

Тыйнак бер гүзәлне сөйгән.

 Ул – Чыныкның гади бер малае,

Кырларында иген иккән...

Кулъяулыгын болгап, саубуллашып,

Солдатка да шуннан киткән.

Мәктәпләрдә укып йөргән чакта

Укытучы булган  хыялы.

Әти-әни фатихасын алып,

Сайлады ул мәктәп юлларын.

Мәктәпләрне яхшы гына тәмамлагач,

Язмыш аны Минзәләгә алып килә.

Коллиятнең”хезмәт”белгечлеге

Аңа ныклы,төпле белем бирә.

Язмыш аңа бәхет бүләк итте,

Сайлап бирде мәктәп юлларын.

Бар көчеңне  биреп укытырга

Халкыбызның кыз һәм улларын.

Укытучы дигән дәрәҗә алып,

Киров мәктәбе ишеген шакый

3 ел монда белем бирү дәверендә

Ул үзенә бик күп  тәҗрибә туплый.

Тик тормый ул,һаман алга бара.

Югарырак даулый үрләрне.

Уразайда укыта башлау белән

Читтән торып белем күтәрә.

9 елдан артык балаларга

Дәрес бирә, чыңлый тавышын

Алар белән бергә шатлана ул,

Үз баласыдай күрә барысын.

Буш вакытларында безнең Ниязыбыз

Шулай дибез аны яратып

Бакчада кайный, балык тота

Чәчәкләргә карый сокланып

Агач эшенә дә мөкиббән ул,

Бигрәк оста аның куллары.

Такталардан сәнгать әсәре тудырып,

Бик күп кенә җиңү яулады.

Укучылар   да аның хезмәт дәресләрен,

Бик зарыгып көтеп алалар.

Хезәт дигән төшенчәнең асылын белеп,

Эшне сөеп үсә балалар.

Чүкеч балта тотып аларның да,

Һәр ел саен кулы йомшара.

Мәктәп бакчасында җир эшкәртеп,

Гуя зур тормышка юл яра.

Балаларга төпле белем бирү,

Тәрбияләү – аның  төп максаты

Кешелекле булып калыгыз, дип,

Ул аларга әйтә кабатлап.

Олы бәхет тапты ул эшеннән

Зур булмаган авыл җирендә.

Укытучы һөнәрен  сайлаганга,

Үкенми  әле бүген дә.

Бар яктан да уңган безнең Нияз,

Мәктбебезнең горурлыгы ул.

Һәрвакытта шулай алга барсын,

Адымнары булсын нык, горур.