«Язмыш сезнең тез астына китереп сукса – егылмас өчен якасына ябышыгыз. Утларга салса – үзегез аннан да көчлерәк яныгыз, шулвакыт кызуын сизмәссез. Суларга ташласа – күбек булып өскә күтәрелмәгез – асылташ булып төпкә батыгыз, ялтыравыгызны күреп чумып алырлар. Тузан итеп һавага күтәрсә – яңгыр тамчыларына кушылып җиргә төшегез. Карурманнарда адаштырса – кояшка карап юл сайлагыз. Ташлар белән бастырса – чишмәгә әверелеп иреккә ургыгыз. Җиргә күмсә – орлык шикелле тишеп чыгыгыз. Җилкәннәрегезне җилләр екса – сөюегезне җилкән итеп күтәрегез. Нинди генә очракта да җиңәргә өйрәнегез. Көчле рухлылар гына максатка ирешә ала. Түземлеләр генә бәхеткә лаек!».

Бу юллар бөек язучыбыз Фәнис Яруллинның «Җилкәннәр җилдә сынала» әсәреннән булуын күпләр тиз аңлап алгандыр. Шушы һәм башка төпле фикерләрне халыкка җиткерүче, татар әдәбиятында тиңсез эз калдыручы шагыйребезнең тууына 85 ел! Аның иҗаты беркайчан да үлмәс һәм югалмас.