Урманнар һәрбер тере булган җан иясе күңелендә бары тик шатлык хисе генә уята. Бу хис Яңа Әлем мәктәбе укучыларына яхшы таныш, чөнки менә инде күп еллар без үзебезнең, күрше авылларыбыз әйләнәсенә урманнар утырту белән шөгыльләнәбез. Авылларыбыз тирәсендә күп кенә чыршы, нарат, каен урманнары үсә. Үзебез утырткан агачларның шаулап үсеп утыруын күреп күңел шатлана.

14 апрель көнне мәктәбебезнең 6-7 класс укучылары табигатьне яшелләндерүдә үз өлешләрен керттеләр. Алар Байсар авылы урманына агач утыртырга бардылар.

Урман – кошларның, җәнлекләрнең туган йорты да. Урманнар үстереп, без табигатьне икеләтә саклыйбыз дигән сүз. Көз айларында байбаклар (суроклар), ояларыннан чыгып, симез түшләрен кояшта кыздырып утырсалар, куяннар, төлкеләр, кабан дуңгызлары, пошилар да кешедән курыкмый яшиләр. Җәй айларында гаиләләре белән йөргән кабаннарны еш күзәтергә туры килгәли.

Һәр җирдә яшәгән кеше табигатьне яратсын, аны сакласын дигән теләктә каласы килә.