Покормите птиц зимой!
Пусть со всех концов, 
К вам слетятся, как домой,
Стайки на крыльцо.
Не богаты их корма
Горсть одна нужна,
Горсть одна - и не страшна
Будет им зима.
 

Это строки из известного стихотворения Александра Яшина, которое было написано еще в 1967 году.  За это время, в жизни людей изменилось многое, но, по-прежнему, в зимнее время птицы нуждаются в нашей помощи. Ведь зима – трудное время для птиц, особенно если она суровая и многоснежная. Голодные птицы сильно страдают от холода. Как мы, люди, можем им помочь? Совсем немного, сделать для них кормушки и не забывать подсыпать в них корм.
Ежедневно наши воспитанники подкармливают птиц на участке детского сада. В основном к кормушкам прилетают воробьи, синички. Для того, чтобы дети знали, как называется тот или иной посетитель кормушки, чем он любит лакомиться, педагоги с ребятами рассматривают картинки, читают книги, смотрят презентации, проводят познавательные занятия, беседы, игры.
Дети учатся заботиться о птицах, испытывают радость от осознания того, что, делясь крохами, подкармливая птиц, они могут спасти их от гибели.

Бу Александр Яшинның 1967 елда язылган танылган шигыреннән юллар. Бу вакыт эчендә кешеләрнең тормышында күп нәрсә үзгәрде, әмма кыш көне Кошлар безнең ярдәмгә мохтаҗ. Кыш кошлар өчен авыр вакыт, бигрәк тә каты һәм күп карлы булса. Ач кошлар салкыннан бик нык интегә. Без, кешеләр, аларга ничек ярдәм итә алабыз? Бик аз, алар өчен азык ясарга һәм аларга азык салырга онытмаска. Көн саен безнең тәрбияләнүчеләр балалар бакчасы участогында кошларны ашаталар. Башлыча азыкларга чыпчыклар, синичкалар оча. Балалар ашатучының исеме ничек икәнен белсен өчен, педагоглар балалар белән рәсемнәрне карыйлар, китаплар укыйлар, презентацияләр карыйлар, танып белү дәресләре, әңгәмәләр, уеннар үткәрәләр. Балалар кошлар турында кайгыртырга өйрәнәләр, кошларны ашатып, аларны һәлакәттән коткара алуларын аңлаудан шатлык кичерәләр.